వీసా - ఆశ

- వాసు

గురుడు వక్రంగా చూస్తున్నాడు నన్ను

దేవుడు మాధవుడై కరుణిస్తాడో వామనుడై బలి చేస్తాడో బయపడుతూ నేను

చెన్నై గుండెల్లో నిద్ర పోతున్న కాన్సులేట్ ముందు నీరెండ లో నేను

ఆ దేశానికి వెల్లడానికి ఆదేశానికి నా అర్హతల బొచ్చె తో బిచ్చగాడిలా నేను

ఇక్కద అన్నటికంటే ఉండాల్సినది (నాకు లేనిది) అదృష్టం

లేక పోతే చాలా కష్టం

ఇది సుస్పష్టం

తెల్లవాళ్ళని కూడా మన వాళ్ళు మార్చేశారు

అందుకే కాబోలు గంట ఆలస్యంగా లోపలికి పిలిచారు

నా అర్జీ పత్రాలను ఇచ్చి దర్జాగ కూర్చున్నా

అవన్ని సద్ది ఇచ్చిన పచ్చ కవరు తీసుకున్నా

నా జుత్తన వేళ్ళకైవేచి ఉన్న వాళ్ళకి ముద్రలిచ్చి అంతిమ ఘట్టానికి చేరుకున్నా

ఇకనో ఇప్ప్పుడో పని అయిపోతుందని తలపు

వెంటనే మూసుకునేది కౌంటర్ తలుపు
ముందు మూడు తరువాత ఏడు

ఆరు రెండు తొమ్మిది ఐదు

ఎన్ని మారిన ప్రయోజనం లేదు

ఒక్కటీ నన్ను కరుణించ లేదు

ఒక పక్క భయం

మరో పక్క గడుస్తున్న సమయం

అంతా అయోమయం

కౌంటర్ మూడు కు చేరి మూడీ గా కూర్చున్నా

పిలవగానె పరుగున వెళ్ళి నిల్చున్నా

ఉదయం నుంది నాకేసి చూసే రాకాసుల కన్నా

వీడు పర్లేదు వీసా కి అవకాశాలు మిన్న

ఎదేదో చెప్పాలనుకున్నా అసలు అడిగితే కదా

పోన్లే ఇచ్చేస్తాడనుకున్నా వినకుండా నా కథ

అన్నీ చూసి ఆ తెల్ల కుర్రాడు

చావు కబురు చల్లగా చెప్పాడు

ప్రస్తుతానికి వెళ్ళి రమ్మన్నాడు

వచ్చేటప్పుడు కొన్ని కాగితాలు, కూడా తెమ్మన్నాడు

వీసా మాట దెవుడెరుగు గుందె తేలిక పడింది

చిలుకూరు ప్రదక్షిణం, అమెరికా ప్రయాణం వాయిదా పడింది